OP EEN MOOIE PINKSTERDAG.........!

Samen met mijn lief, zijn we lekker weer een eind gaan wandelen langs de Mark, het Markdal en terug door het Mastbos te Breda. Een wandeling van ongeveer 5 kwartier en het was heerlijk. Meer mensen dachten er net zo over en waren ook aan de wandel of op de fiets. Toch was het niet zo druk dat je elkaar in de weg liep, maar zo hier en daar passeerden we andere wandelaars.

Een fijn wandelpad langs de velden met op de achtergrond het bos

Ook kwam je hier een daar een hardloper of jogger tegen, maar het gebied is zo uitgestrekt dat het net lijkt of we de enigen waren die hier wandelden.

Het huis in de verte heeft wel een weids uitzicht zo over de velden

 Buiten wandelaars, hardlopers en fietsers kwamen we ook de nodige dieren tegen. Honden al dan niet aangelijnd (ondanks de duidelijke aanduiding op de borden zijn er altijd mensen die regels aan hun laars lappen), maar ook de dieren die in dit gebied hun thuis hebben..

In de verte grazende koeien

Even verderop bij het gebouw van Staats bosbeheer zagen we een ooievaarsnest.

Staatsbosbeheer

Op het dak een ooievaarsnest

Haar "koppie"steekt net boven de rand uit

Mooi landelijk plaatje

Tussen het gras kwamen we een aparte steen tegen ......

"Het water verdeelt,
oevers zetten hun kragen op
aarde en lucht meren af
een stamelsteen ligt in de stilte van uw ogen"

Verderop een stromend watertje ......

Vissers en natuurgenieters aan de waterkant, met in de verte de kerktoren van Ulvenhout.

Vissers aan de waterkant

De kerktoren van Ulvenhout op de achtergrond

Achterom kijkend zagen we hoever we al hadden gewandeld. En dit zonder dat manlief klachten kreeg van benauwdheid of pijn op de borst. Het was dubbel genieten.

Nadat we deze straat waren uitgelopen keken we nog even achterom...toch wel een eindje

Terug door het bos naar de plek waar we de auto hadden geparkeerd, moest manlief mij toch nog even stiekum op de foto zetten....

Hier en daar moesten we om flinke plassen heen, maar dat mocht de pret niet drukken..

Het was een heerlijke wandeling op een mooie pinksterdag. Morgen verwachten ze weer slechter weer, maar deze mooie dag nemen ze ons niet meer af.



Fijne dagen..
Marian

EEN VERGETEN MOEDERDAG....? EN HOCKEY!

Gisteren was het Moederdag en op verschillende blogs zag ik dan ook leuke verhalen over Moederdag-verwennerij voorbij komen. Hier in huis gaat zo'n dag eigenlijk altijd een beetje ongemerkt voorbij, mede door het feit dat "de mannen" het op zondag altijd erg druk hebben. Zij moeten dan hockeyen en coachen. Dus de zondag staat in het teken van de sport en niets anders. Nu vind ik dat niet zo erg, want een ontbijtje op bed maak je mij niet blij mee, al die kruimels in bed, jakkie. Ik voel mij iedere dag moeder en ik krijg voldoende aandacht......Laatst vond ik een tekst op Facebook die het moederschap, wat mij betreft, heel goed verwoordde

Ik ben maar een moeder en meer ben ik niet.

Een vrouw net als anderen met vreugde en verdriet.

Een moeder die hoopt en bid dat haar kind

de weg naar geluk in zijn leven vind.

Ik vraag jou alleen maar dat jij nooit vergeet,

dat ik als jou moeder ook niet alles weet.

En als ik eens faalde en deed jou verdriet,

ach, ik ben maar een moeder en meer ben ik niet.

Ik probeerde jou alles te geven, neem dat van je moeder maar aan.

En wat ik ook deed of doe in jou leven, dat heb ik voor jouw bestwil gedaan.

En zei ik soms nee op jou vragen en was jij soms dagen van slag.

Dan was dat niet om jou te plagen, maar omdat mijn hart dat zo zag.

Ook een moeder maakt fouten in haar leven,

want hoe je kinderen op moet voeden staat nergens beschreven.

Ik ben maar een moeder en meer ben ik niet. 

 Dus heb ik Moederdag als moeder gevierd en als supporter aan de kant van het hockeyveld gestaan en heb genoten...

Mijn oudste

Mijn jongste (links)

PS: Ik wil jullie ontzettend bedanken voor de lieve reacties die ik op mijn 2 voorgaande blogs mocht ontvangen.

Liefs, Marian