dinsdag 16 juli 2013

BLOEMENPRACHT..

Een paar weken geleden stond men bij super foodmarkt J. in een speciale kraam met een aanbieding van pioenrozen, 2 bossen voor 5 euro. Ik kon ze niet weerstaan en tegelijkertijd had ik geen hoge verwachtingen van het bloeiresultaat. Dat heb ik altijd met koopjes en aanbiedingen, geen hoge verwachtingen van het product. De bloemen waren eigenlijk allemaal nog in de knop en daarom was ik ook benieuwd hoeveel ervan echt uit zouden komen. Boven mijn verwachtingen bijna (op 1 knop na) allemaal, in een prachtige roze wolk...







Ik heb er ruim een week plezier van gehad. 

Fijne dagen, 
Marian



zondag 14 juli 2013

EEN TROTSE MOEDER...

Eindelijk weer eens tijd om te bloggen. Ik lees bij velen dat men op vakantie is of gaat. Voor mij is de vakantie al een paar weken geleden, maar over 4 weken heb ik gelukkig nog een paar weken vrij, die ik grotendeels thuis zal doorbrengen. We hebben nog geen plannen.
In de afgelopen weken is er veel gebeurt, waar ik over had willen of kunnen schrijven, maar het kwam er maar niet van. Toch is er een belangrijke gebeurtenis geweest waar ik niet zomaar aan voorbij wil gaan. Tyrrell, onze jongste zoon van 16 jaar is geslaagd  voor zijn HAVO. Supertrots zijn we op hem. Ik weet wel dat er veel kinderen hetzelfde hebben gepresteerd, alleen een aantal jaren geleden had ik dit niet voor mogelijk gehouden.
In groep zeven van de basisschool is hij namelijk zo enorm gepest, dat hij er emotioneel bijna aan onderdoor ging. Ik kwam uiteindelijk met hem bij de kinderpsycholoog terecht. De basisschool waar hij toen op zat vond zelfs dat hij moest blijven zitten, omdat hij nog zo jong was, ondanks zijn hoge cijfers. Ze dachten ook dat hij waarschijnlijk met moeite VMBO kader zou kunnen halen. Dit alles hadden ze zonder ons te raadplegen maar even aan hem medegedeeld. Iedereen kan begrijpen dat dit zijn zelfvertrouwen niet ten goede kwam. Wij hebben er in samenwerking met de kinderpsycholoog toen op aangedrongen dat hij gewoon over zou gaan naar groep acht en in een andere klas geplaatst zou worden. Dit was echter in eerste instantie niet het beleid van de school. Daar moesten de klassen vanaf groep één tot het eind dezelfde samenstelling blijven houden en er kon niet gewisseld worden. Voor de meeste kinderen werkte dit, maar niet als je door je hele klas gepest wordt. We hebben uiteindelijk na veel gepraat het wel voor elkaar gekregen.
Het is absoluut niet zo dat wij het allerhoogste succes van onze kinderen vragen qua leerprestatie, maar ze moeten ook niet omlaag gehaald worden. In groep acht ging hij met sprongen vooruit, kreeg weer zelfvertrouwen en durfde ook weer anderen te vertrouwen ( wat we eigenlijk nog belangrijker vonden). Na de cito-toets kreeg hij, mede dankzij zijn toenmalige leerkracht, het schooladvies HAVO-VMBO.
Wij zijn toen naar België verhuisd en onze zoon is daardoor in een andere stad in Nederland naar de middelbare school gegaan. Hier waren ze op de hoogte van zijn verleden en werd extra in de gaten gehouden, dat er geen herhaling met pesten zou plaats vinden. We zagen hem door de jaren heen steeds krachtiger en zelfbewuster worden en heeft dus zonder te blijven zitten zijn HAVO met goed gevolg afgerond. In september gaat hij de HBO studie chemische technologie volgen. Hij moet dan nog 17 jaar worden.

Deze post heb ik niet allen geschreven om te laten zien, hoe trots ik op mijn kind ben, maar ook om aan anderen te laten zien, dat je, ondanks dat zogenaamde "deskundigen" je goedbedoelde? adviezen geven, je soms beter je eigen instinct kan volgen.






Fijne zondag,

Marian