zondag 21 februari 2016

THAILAND - DEEL 6

Dit is het laatste deel wat vanuit Thailand wordt geplaatst. Het is inmiddels zondag en vanavond worden we opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Maar eerst nog een terugblik van de afgelopen dagen..

Eerst nog een stukje woensdag 17 februari

Zoals beschreven in deel 5 zijn we inderdaad ’s avonds bij het buitenrestaurant wat bij het zwembad ligt gaan eten. Laurence had zeebaars en ik had makreel. Hier hadden we een schaal kleine loempia’s bij besteld. Daarna hadden we nog een ijsje genomen. Het smaakte allemaal uitermate goed.




Er was ook live muziek, een zangeres met een toetsenist. Zij zong allerlei “oude” Engelstalige hits, klonk best goed. Het was in ieder geval gezellig.









 Om ongeveer 19.30 uur zijn we naar de kamer gegaan. We lopen dan door de tuin langs het zwembad terug naar de ingang van het hotel. Onderweg hebben we nog foto's gemaakt. Binnen 45 minuten wordt het hier namelijk van nog zonnig en licht naar donker en avond bijna nacht. 




 Terug op de kamer hebben we ons geïnstalleerd voor deel twee van de film die we wilden gaan zien. De titel “The second best exotic Marigold hotel” deel één heet, hoe kan ook anders: “The best exotic Marigold hotel”. Ook deze film was best leuk, echt Engels.

Donderdag 18 februari – Verjaardag Laurence

Vandaag, op de dag dat Laurence 61 wordt, wilden we eens gaan shoppen in een van de grote shopping centers in het centrum van Pattaya. Na het ontbijt zijn we eerst nog wat gaan internetten. Ik heb mijn vorige deel op de blog geplaatst, voorzien van foto’s. Doordat dit langer duurde dan Laurence nodig had om de krant e.d. te lezen, is hij nog even een kleine wandeling gaan maken.




Net toen ik klaar was en mijn PC afsloot, kwam hij de hal van het hotel in lopen, goede timing. Hij had met de taxichauffeur, die voor het hotel staat, prijs en tijd afgesproken dat we naar het winkelcentrum wilden. Om 12.00 uur zijn we naar buiten gegaan om te kijken of de chauffeur er nog stond, maar hij was weg met een ander ritje. We hebben tot 12.30 uur gewacht en stipt op het afgesproken tijdstip kwam hij aan rijden. 


Hij was heel behulpzaam, vooral toen hij mijn ingepakte knie zag. (Ik heb een beetje een rot knie op het moment, waardoor ik niet goed kan lopen, daarom draag ik voor grote afstanden een knieband ter ondersteuning). Het shopping centrum wat Laurence had uitgezocht, Central Festival genaamd, was 6 etages hoog. Hierin waren niet alleen allerlei winkels in gevestigd, maar ook beauty salons, eetgelegenheden en een bioscoop. 

Bij binnenkomst kwamen we meteen op een afdeling waar allerlei merken cosmetica werden verkocht. Ieder gerenommeerd merk was ruim vertegenwoordigd. Luilekkerland voor vrouwen, dus ook voor mij. De hele beneden etage was dat trouwens, want naast cosmetica werden er ook tassen en schoenen van allerlei merken verkocht. Hier hingen dan eigenlijk wel aardige prijzen aan. Maar je kon hier in allerlei kleuren wat van je gading vinden.


Vrouwen met een kleine confectiemaat kunnen hier ook heel veel leuke kleding shoppen. Dan was er ook nog een hoeveelheid aan sierraden winkels, sportmerken, zonnebrillen, horloges, mobiele telefoons, etc. Wat heel apart was aan dit centrum dat een aantal dezelfde soort zaken naast elkaar zaten, bijvoorbeeld was er op de kelderetage een hele rij beautysalons naast elkaar, met allemaal rijen bedden waar je van buitenaf de klanten op zag liggen. De andere helft van deze etage was ingericht met allerlei eetgelegenheden, waar ook een Burger King, KFC en McDonalds naast elkaar waren gevestigd. Bij Mister Donut hebben we eerst wat gedronken en een donut gegeten.

Selfie van Laurence bij Mister Donut.
Voor Laurence een kiwi- en voor mij een aardbeiensmoothie, mmm!!
Een van onze hobby’s is shoppen, dus je begrijpt, we konden hier ons hart op halen. Natuurlijk kregen we van al dat shoppen ook honger en hebben we dit keer, één van de twee McDonalds die het centrum rijk is, bezocht. Het was na al die dagen rijst, op die ene pizza dag na dan, heerlijk om een broodje McChicken met frietjes en een grote Sprite en MgNuggets weg te werken. Vooral de frietjes smaakten naar meer, want de friet de we af en toe bij een gerecht geserveerd kregen in het hotel, smaakte niet naar friet.



Deze dame had haar haar snel in een ingewikkeld knotje gedraaid wat ze met alleen een stokje vast zette. Grappig om te zien

Om 18.00 uur hielden we het voor gezien. We zijn met de taxi terug gegaan naar het hotel. Natuurlijk met de nodige inkopen. We hebben zelfs een kleine koffer, die we voor de handbagage gebruiken, aangeschaft om daar alles wat we hadden gekocht, in mee te kunnen nemen. In de hal hebben we eerst nog even alle berichten e.d. bekeken, want dat moet natuurlijk wel na een wifi loze dag.
Naast Laurence de koffer met onze inkopen
Op de hotelkamer zijn we ons gaan opfrissen en hebben we ons in onze pyjama gehesen, waar we in bed nog film hebben liggen kijken en zijn daarna gaan slapen.

Vrijdag 19 februari

Vandaag hebben we een dagje relaxen ingelast en zijn na het ontbijt van 08.30 uur naar onze plek in het zwembad gegaan. Het is maar goed dat we niet veel gaan doen, want ik heb zoveel last van spierpijn in mijn kuiten door het winkelen van gisteren, dat ik bijna niet vooruit kom. Hier hebben we lekker liggen zonnen en zijn af en toe in het zwembad gaan hangen. Het was behoorlijk warm, daarom gaf het zwembad de nodige verkoeling. 

Weer mag Laurence het bestelde drankje niet zelf dragen.
Het is trouwens ook leuk om aan de rand te hangen en dan via het terras van het restaurant naar de weg en de boulevard te kijken wat daar allemaal langs komt. Buiten alle tuk-tuks, taxi’s, scooters en auto’s zie je ook compleet rijdende winkels, met schoenen of jurken of etenswaren. Je snapt niet dat ze hiermee aan het verkeer kunnen deelnemen zonder dat er brokken ontstaan. Het krioelt allemaal door elkaar. 
Onze blauwe Zeeman tas op het blauwe badlaken bij het zwembad
Terug op de kamer, eerst gaan douchen om de chloor van het zwembad weg te spoelen. Ik ben hierna mijn nagels gaan lakken met de nagellak die ik bij gisteren gekocht had bij “Central Festival”. Laurence is s‘middags nog even een rondje gaan lopen en ik heb lekker rust genomen. Was zelfs in slaap gevallen. 





















Toen hij terug kwam had hij gel met Diclofenac voor mij meegebracht, Bij ons heet dat Votaren gel en hier heet het Volta.S ’avonds zijn we opnieuw bij het buitenrestaurant gaan eten. Hebben heerlijk gezeten daar en lekker gegeten. Ook was de zangeres en de toetsenman weer aanwezig voor de livemuziek. Tevens liep onze favoriete kelner hier rond samen met een van de lieve serveersters. Zij was die avond gastvrouw. Ze werken hier met bepaalde uniforme kleding. Allemaal zwarte broeken en een bruin-taupe shirt. Maar als ze een blauw-turquoise shirt aan hebben, dan zijn ze gastvrouw of –heer.



Om 22.30 uur zijn we naar de kamer gegaan en zijn we gaan slapen, nadat we besloten hadden wat we de volgende dagen nog zouden gaan doen.

Zaterdag 20 februari

Vannacht was ik even wakker geworden en het leek wel of het hard aan het regenen was buiten. Toen ik vanochtend opstond en naar buiten keek, bleek ik het goed gehoord te hebben. De straten waren kleddernat. Maar het regende niet meer en toen de zon begon te schijnen was het overal zo droog. Na het ontbijt zijn we nog even wat gaan internetten en om 10.00 uur zijn we een taxi op gaan zoeken om naar een ander winkelcentrum van Pattaya te gaan. 


We wilden toch nog wat souvenirs gaan scoren. Om 10.50 uur kwamen we hier aan en dat was nog voor openingstijd, want het winkelcentrum ging pas om 11.00 uur open. Ze blijven dan wel open tot 23.00 uur dus dat is best een aardige tijd en dat alle dagen van de week. Dit winkelcentrum “Mike” genaamd was een kleiner winkelcentrum dan “Central Festival” en leek een beetje op een hele grote Zeeman gemengd met Hema en V & D. Hier werden dan ook allerlei nepmerken te koop aan geboden en het personeel was ook minder gedisciplineerd als bij “Central Festival”. 

We waren hier gauw uitgekeken en zijn toen de winkelstraat verder gaan verkennen. Toen we een stukje gelopen hadden kwamen we bij Starbucks en hebben daar lekker koffie gedronken. Laurence had een Iced Macchiato Caramel en ik had de warme variant hiervan. Toen we net achter onze koffie zaten kregen we een klein kopje Iced koffie met nieuw smaakje aangeboden. Dit was een soort chocolade koffie met slagroom, smaakte lekker in ieder geval.



Daarna zijn we weer verder gaan wandelen. Op een gegeven moment kwamen we bij een winkel die vrij groot was en waar ze buiten koffers en tassen allerlei soorten Boeddha’s en beelden e.d. verkochten. Hier hebben we heel wat leuke spullen vandaan gehaald. We zijn zelfs nog een tweede keer terug gegaan, omdat we bij de andere winkels niet dat konden vinden wat we daar wel hadden gezien. Ze kon ons ook het verschil van de verschillende Boeddha’s uitleggen.





Hierna zijn we de via de boulevard naar het winkelcentrum “Central Festival” gegaan, waar we aangekomen eerst naar de McDonalds zijn gegaan. We hadden enorme dorst en trek in frietjes. De rest van de middag hebben we hier doorgebracht.



Van Laurence heb ik hier nog een verjaardagscadeau gekregen. Een mooi horloge van French Connection. Om 16.30 uur hielden we het voor gezien, we hadden alles wat we hebben wilden en tenslotte moet het ook allemaal nog mee in de koffers. Misschien hebben we wel overgewicht maar dat zien we dan wel weer. Op de heenweg hadden we nog wel wat kilo’s over.



We zijn met de taxi terug gegaan naar het hotel. Hebben ons opgefrist en omgekleed en hebben een tijdje beneden in de hal zitten internetten.

Om 19.00 uur zijn we naar het buitenrestaurant gegaan om een klein hapje te gaan eten en lekker wat te gaan drinken. De live band was ook weer aanwezig en de zangeres groette ons toen we aankwamen. Ik had vandaag voor het eerst een echt spicy gerecht, Het smaakte heerlijk, maar het was zo pittig dat mijn gehemelte ervan ging tintelen. Ook kreeg ik een loopneus en moest een paar keer niesen. Maar na een paar slokken ananassap en een potje Chinese thee was dit snel genoeg weer over.



Toen we weg gingen heb ik nog even met een applaudisserend gebaar aan de live-band laten weten dat ik het leuk had gevonden. Het was tenslotte de laatste keer dat we hier zouden eten. De zangeres begreep het meteen en zwaaide ons gedag terwijl ze aan het zingen was.
Verjaardagscadeau gekregen van Laurence

Terug op de kamer ben ik mijn laatste verhaal in Thailand aan het typen, met de bedoeling om het morgen nog online te zetten. We willen ook nog een keer naar het zwembad, maar dat moet wel lukken want we hebben nog tot morgen, zondagavond, 20.00 uur lokale tijd..


Voor nu Welterusten en liefs uit Thailand van Laurence en Marian