maandag 13 mei 2013

EEN VERGETEN MOEDERDAG....? EN HOCKEY!

Gisteren was het Moederdag en op verschillende blogs zag ik dan ook leuke verhalen over Moederdag-verwennerij voorbij komen. Hier in huis gaat zo'n dag eigenlijk altijd een beetje ongemerkt voorbij, mede door het feit dat "de mannen" het op zondag altijd erg druk hebben. Zij moeten dan hockeyen en coachen. Dus de zondag staat in het teken van de sport en niets anders. Nu vind ik dat niet zo erg, want een ontbijtje op bed maak je mij niet blij mee, al die kruimels in bed, jakkie. Ik voel mij iedere dag moeder en ik krijg voldoende aandacht......Laatst vond ik een tekst op Facebook die het moederschap, wat mij betreft, heel goed verwoordde

Ik ben maar een moeder en meer ben ik niet.
Een vrouw net als anderen met vreugde en verdriet.
Een moeder die hoopt en bid dat haar kind
de weg naar geluk in zijn leven vind.
Ik vraag jou alleen maar dat jij nooit vergeet,
dat ik als jou moeder ook niet alles weet.
En als ik eens faalde en deed jou verdriet,
ach, ik ben maar een moeder en meer ben ik niet.
Ik probeerde jou alles te geven, neem dat van je moeder maar aan.
En wat ik ook deed of doe in jou leven, dat heb ik voor jouw bestwil gedaan.
En zei ik soms nee op jou vragen en was jij soms dagen van slag.
Dan was dat niet om jou te plagen, maar omdat mijn hart dat zo zag.
Ook een moeder maakt fouten in haar leven,
want hoe je kinderen op moet voeden staat nergens beschreven.

Ik ben maar een moeder en meer ben ik niet. 

 Dus heb ik Moederdag als moeder gevierd en als supporter aan de kant van het hockeyveld gestaan en heb genoten...
Mijn oudste

Mijn jongste (links)

PS: Ik wil jullie ontzettend bedanken voor de lieve reacties die ik op mijn 2 voorgaande blogs mocht ontvangen.

Liefs, Marian

3 opmerkingen:

  1. Wat een mooie woorden, maar jij bent wel een moeder die er is voor je kids...aan de rand van het sportveld...dat is ook moederliefde.

    Fijne week Marian en lieve groet,
    Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zeg wel eens gekscherend: je weet pas of je het goed gedaan hebt, als ze je nog komen opzoeken in het bejaardenhuis!
    Vroeger was het ook altijd "voor je eigen bestwil". Zou dat nooit zeggen tegen mijn eigen kinderen...dacht ik toen. Als je hart op de goede plek zit, dan begrijpen ze het wel, herkennen ze het, later...als ze zelf kinderen hebben.
    Een knuffel af en toe van ze , zegt zoveel meer.
    Liefs, Peetje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtige woorden!

    Ook bij mijn kinderen vaak aan het sportveld gestaan, bij voetbal en hockey.

    Mooie blog heb je en ga je gezellig volgen.

    Fijn weekend en lieve groet,

    Loes

    BeantwoordenVerwijderen